Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Bharatanatyam

Εδώ και αρκετούς μήνες θέλω να γράψω αυτό το post, αλλά όλο κάτι τύχαινε και δε μπορούσα, όλο το ανέβαλλα, ήρθε και το καλοκαίρι και……..καταλαβαίνετε.

Όσοι με ξέρετε, γνωρίζετε το πάθος μου για το χορό, και ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα που «καίγομαι» για τον ινδικό χορό, το «bollywood». Τον περασμένο Μάιο η σχολή που πηγαίνω www.nefes.gr διοργάνωσε σεμινάριο στον κλασικό χορό bharatanatyam με την Χριστίνα Μαρκοπούλου. 2011_05_07-08 07

Δεν περιγράφεται η μαγεία και το δέος που ένοιωσα γι’ αυτό το χορό, ελπίζω σύντομα να ξανανέβει και να ξανακάνουμε το σεμινάριο σ’ αυτό το χορό ή και σε κάποιον άλλον. 2011_05_07-08 06 και επίσης πέραν από τις γνώσεις της Χριστίνας που μου μετέδωσε, μου έμεινε στο μυαλό το ήρεμο πρόσωπό της. Να σαι καλά Χριστίνα και ευχαριστώ και την Al Nur που μου έδωσε αυτή τη μοναδική και αξέχαστη εμπειρία.

Οπότε μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να μοιραστώ κάποιες πληροφορίες μαζί σας. Πάρτε, λοιπόν, μια μικρή ενημέρωση για τον bharatanatyam:

Το Bharatanatyam είναι το πιο αγνό είδος χορού στην επικράτεια του Tamil Nadu. Πρόκειται για μια πολυσύνθετη τέχνη, όπου δράμα, μουσική, ποίηση, χρώμα και ρυθμός εμφανίζονται σαν μια ολότητα.

Natyam είναι ο όρος που δηλώνει την τέχνη, ενώ bharata=

Bha=(=bhara:θεατρική έκφραση)

Ra=(=raga: μελωδία, ποίηση)

Ta=(taga:ρυθμός)

Η χρονολόγηση του χορού αυτού είναι υπο αμφισβήτηση, καθώς οι ρίζες του χάνονται στα βάθη των αιώνων. Ολόκληρη η θεωρία του είναι καταγεγραμμένη σ ένα αρχαίο θεωρητικό έργο, το λεγόμενο «NatyaShastra», που λέγεται ότι γράφτηκε μεταξύ 200 π.Χ – 300 μ.Χ. Πρόκειται για σύνθεση πολλαπλών συγγραφέων και γενικά οι Ινδοί το θεωρούν θεϊκής προέλευσης. Το Natya-Shastra πραγματεύεται εντυπωσιακά πολλά θέματα (δραματική τέχνη, γλώσσα των χεριών, υποκριτική, στήσιμο μιας παράστασης, κοστούμια κ. α.) και επιχειρεί μια αναδόμηση της ανθρώπινης εμπειρίας σε θέατρο.

Βέβαια, αρχαιολογικές μελέτες φανερώνουν μέσω τόσο των γλυπτών, όσο και κάποιων έργων, την ύπαρξη του κλασικού αυτού χορού, στην πρώιμη αρχαιότητα και συγκεκριμένα στα χρόνια των Rigvedic hymns.

Ο χορός εθεωρείτο ιερός, ένας δρόμος μέσω του οποίου κάποιος μπορούσε να φτάσει την πνευματική αφύπνιση, γι’ αυτό και έγινε αναπόσπαστο μέρος της θρησκευτικής τελετής και χορεύονταν μέσα στους ναούς από ιέρειες που ανήκαν σε μια ειδική κατηγορία, τις devadasi (=δούλες στην υπηρεσία των θεών).

Σκοπός, επομένως, του ιερού αυτού χορού ήταν όχι μόνο οι αισθήσεις και η εξωτερική ευχαρίστηση, αλλά κυρίως η πνευματική έκφραση τόσο της ψυχής του χορευτή, όσο και του δέκτη. Σ’ αυτό βοηθούσαν και οι μυθικές ιστορίες (Mahabharata, Ramayana, Puranas), η σωματοποίηση των οποίων μπορούσε να μεταδώσει ολόκληρη φιλοσοφία ζωής.

Ο χορευτής έπρεπε να έχει αληθινή αφοσίωση (bhakti), γιατί από τη μία ο χορός αυτός παρουσιάζει μοναδική τεχνική και από την άλλη η τεχνική δεν είναι τα πάντα στην τέχνη χρειάζεται εσωτερική ποιότητα για να φτάσουμε στη λεγόμενη “ananda Tandavam” = ευδαιμονία.

Ο χορευτής πρέπει να οδηγηθεί σε μια αυτολήθη, με την έννοια ότι το «εγώ» αφήνεται συνειδητά στους κραδασμούς του ιερού σύμπαντος και έρχεται σ’ επαφή με το «όλον» και μοιραία και με τους άλλους, ως αρμονικό μέρος της ζωής.

Για κάποιον που, ίσως, να ενδιαφέρεται για κάτι περισσότερες πληροφορίες παραθέτω κάποια περισσότερα link

http://tinyurl.com/3kru2nq Μαχαμπχαράτα

http://tinyurl.com/452v7ku Natya Shastra

http://tinyurl.com/2wlrxts Mudras

http://tinyurl.com/3g6yq87 More about Adavus

2 σχόλια: